Wil je 120 worden en gezond blijven?

Nieuw genetisch onderzoek maakt je wensen mogelijk waar.

Het is een frisse ochtend in januari. Sinaasappels hangen aan de bomen te rijpen wanneer Giuseppe Passarino in zijn bestelbus over een bochtige weg tussen fruitbomen en olijfgaarden door het binnenland van Calabrië rijdt. Onder het rijden zit Passarino, medisch geneticus aan de Università della Calabria, druk te praten met zijn collega, geriater Maurizio Berardelli. Ze zijn op weg naar Molochio, een bijzonder dorp: onder de tweeduizend inwoners zijn maar liefst vier honderdplussers en ook nog eens vier 99-jarigen.

Even later treffen ze Salvatore Caruso, die zijn 106 jaar oude botten warmt bij de open haard. U’ raggioneri of ‘de boekhouder’, zoals Caruso in het plaatselijk dialect wordt genoemd, zit in alle rust een verhaal over het eind van de wereld te lezen. In een lijstje op de schoorsteenmantel prijkt zijn geboorteakte, gedateerd op 2 november 1905.

Caruso is gezond, zegt hij tegen de onderzoekers, en aan zijn geheugen lijkt al evenmin iets te mankeren. Hij vertelt over de dood van zijn vader in 1913; over de Spaanse griep van 1918 en ’19, die zijn moeder en broer maar net overleefden; en over zijn ontslag uit het leger in 1925 na een valpartij, waarbij hij een dubbele beenbreuk opliep. Als Berardelli zich voorover buigt en Caruso vraagt waaraan hij zijn uitzonderlijke leeftijd toch heeft te danken, zegt de grijsaard met een schalks lachje: “No bacco, no tabacco, no venere” – geen drank, geen tabak, geen vrouwen. Maar, voegt hij eraan toe, hij at in zijn jeugd vooral vijgen en bonen, zelden rood vlees. Een vergelijkbaar verhaal horen Passarino en Berardelli van Domenico Romeo (103), die zijn eetpatroon omschrijft als “poco, ma tutto – karig, maar van alles wat”, en van Maria Rosa Caruso (104), die ondanks haar broze gezondheid uit volle borst een lied over de plaatselijke patroonheilige aanheft.

“Ze vertellen vaak dat ze het liefst alleen groente en fruit eten”, zegt Berardelli op de terugweg naar het laboratorium in Cosenza. Waarop Passarino droogjes reageert: “Ze aten het liefst groente en fruit omdat er niks anders was.” Hoewel dat sobere dieet in het straatarme Calabrië van begin twintigste eeuw misschien inderdaad eerder bittere noodzaak was dan een vrije keuze, kwam uit decennia van wetenschappelijk onderzoek een verband naar voren tussen weinig eten en oud worden. Maar die theorie ligt onder vuur, want recente studies duiden erop dat dit verband er niet is. Hoe het ook zij, Passarino is meer geïnteresseerd in de honderdplussers zelf dan in hun eetpatroon. Want voor wetenschappers op zoek naar het geheim van een lang leven vormen genetisch geïsoleerde gemeenschappen ideaal studiemateriaal, dat inzicht kan bieden in ouderdomsziekten. (…)

AUTEUR: STEPHEN S. HALL 

Lees het volledige artikel

National Geographic magazine Editie Mei 2013

€ 5,25 Bestel in webshop ›

Red. - Het leuke van dit artikel is, voor mij als JuicePlus+ distributeur, dat ik hier de filosofie van de makers van JuicePlus+ in terug zie.

“Ze vertellen vaak dat ze het liefst alleen groente en fruit eten”

"poco, ma tutto" JuicePlus+ bevat geen calorieën (Poco)  maar wel 26 soorten groenten en fruit (Tutto).

Meer informatie over JuicePlus+ vind je HIER.

Jan van der Hout